به گزارش ایسنا به نقل از نیویورکتایمز، ایوان دوکو، رئیسجمهور کلمبیا، طی یک سخنرانی در بوگوتا، پایتخت این کشور اظهار کرد: “کلمبیا، امروز این پیام را به جهان میدهد؛ در میان کسانی که قصد استفاده از بیگانههراسی برای اهداف سیاسی دارند، ما راه برادری را بر میگزینیم”.
این اقدام، راه را برای اعطای مدارک قانونی به کودکانی که از ماه اوت ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ از والدین ونزوئلایی و در خاک کلمبیا زاده میشوند، هموار خواهد کرد و باعث سهولت دسترسی آنان به درمان و تحصیلات خواهد شد؛ همچنین باعث جلوگیری از افزایش افراد بدون تابعیت در کلمبیا میشود.
“کاترین فوئنتس”، یک مادر ۲۸ ساله ونزوئلایی که به کلمبیا مهاجرت کرده در این خصوص میگوید: “پسر من بالاخره کشوری خواهد داشت که مراقب اوست؛ حال او میتواند با افتخار بگوید که از اینجا است و دولت کلمبیا او را پذیرفته است”.
طی سالهای اخیر، حدود چهار میلیون ونزوئلایی در پی قحطی، قطعیهای برق و تورم بالای اقتصادی، از این کشور گریختهاند؛ به گفته سازمان ملل، فروپاشی فاجعهبار اقتصاد ونزوئلا، منجر به بروز بزرگترین بحران مهاجرتی در تاریخ منطقه آمریکای لاتین شده است. کلمبیا به عنوان کشور همسایه ونزوئلا، متحمل سیل مهاجرت از این کشور شده است و طبق اعلام دولت کلمبیا، ۱.۴ میلیون ونزوئلایی به این کشور وارد شدهاند.
دولت ترامپ که موضوع نیکولاس مادورو، رئیسجمهور اقتدارگرای ونزوئلا را اولویت سیاست خارجیاش لحاظ میکند، تاکنون از اعطای “وضعیت حفاظت” به پناهجویان کلمبیایی امتناع ورزیده است.
دولت کلمبیا بر خلاف آمریکا و علیرغم فشار سرویسهای اجتماعی و نیز افزایش وقوع بیگانههراسی، مرزهایش را برای ورود پناهجویان ونزوئلایی باز نگه داشته است. مقامات کلمبیایی اظهار داشتهاند که بستن مرز پرتخلخل ۱۴۰۰ مایلی با ونزوئلا، تنها باعث افزایش قاچاق انسان و فراهم آوردن منابع درآمد جدیدی برای باندهای مسلح و چریکی حاضر در آن مناطق خواهد شد.
کلمبیا از جمله کشورهای معدود آمریکای لاتین است که به کودکان زاده شده در این کشور، به صورت خودکار حق شهروندی اعطا نمیکند مگر اینکه یکی از والدین فرد مذکور، تبعه قانونی باشد.
سازمان ملل و گروههای حقوق بشری، این تصمیم دولت “دوکو” را مورد ستایش قرار دادهاند. سازمان ملل دیروز (دوشنبه) در همین باره اظهار داشت: “این اقدام، نشان از پیشرفت مهمی در تضمین حقوق کودکان دارد”.
“اندرو سله”، رئیس موسسه سیاست مهاجرتی در واشنگتن، در واکنش به این موضوع گفته است: “نباید در هیچ کشوری، کودکانی بدون داشتن دسترسی به خدمات سلامت و تحصیلات بزرگ شوند، کلمبیا با این موضوع کنار آمده است”.
سیاست مهاجرتی لیبرالیستی رئیسجمهور کلمبیا، در حالی وضع میشود که فشارهای اقتصادی و سیاسی بین این کشور و ونزوئلا در حال افزایش است و این فشارها، در حال صدمه زدن به قرنها اتحاد این دو کشور است.
نظرسنجیها نشان میدهد که اکثریت مردم کلمبیا، از سختگیری نسبت به ورود مهاجران و بهرهمندی آنها از مزایای رفاهی حمایت میکنند. حملات در این کشور علیه مهاجران نیز در حال افزایش است و این شامل خطرساز شدن استخدام مهاجران ونزوئلایی در کسبوکارهای محلی نیز میشود.
مهاجران ونزوئلایی، طی سه سال گذشته، جمعیت کلمبیا را ۳ درصد افزایش دادهاند. طبق گزارش سال پیش بانک جهانی، بودجه کشور با محدودیت مواجه شده و استخدام افراد نیز با مشکل مواجه گردیده است.
بانک جهانی سال پیش تخمین زد که کلمبیا باید حدود ۹۰۰ میلیون دلار برای رفع نیازهای رفاهی مهاجران ونزوئلایی سرمایهگذاری کند. کمپین یاری رسانی بانک جهانی به دولت کلمبیا جهت اسکان مهاجران ونزوئلایی، بودجه امسال را تنها ۳۲ میلیون دلار افزایش داده است.
انتظار میرود که چالشهای اجتماعی و اقتصادی کلمبیا که حاصل افزایش جمعیت پناهجویان است، افزایش پیدا کند؛ اکثر مهاجران جدید که بیشتر شامل قشر فقیر و آسیبپذیر ونزوئلا هستند، کلمبیا را –که نزدیکترین هدف برای افراد با دارایی کم است- برای مهاجرت برخواهند گزید.
امید به اعطای حق شهروندی به کودکان نیز یکی از عوامل افزایش روند مهاجرت به کلمبیا خواهد بود. فلیپه مونیوز، نماینده رئیسجمهور کلمبیا درمرز ونزوئلا، درخصوص این سیاست اظهار کرده است: “ما نمیخواهیم که این اقدام، یک ‘فراخوان’ باشد؛ بلکه میخواهیم به ضرورتهای بینالمللی که کلمبیا نسبت به کودکان دارد عمل کنیم. خطراتی در این دسته از سیاستگذاریها وجود دارد و آنچه که واضح است، این است که باید برای حصول مهاجرتی منظم اقدام کرد”.
انتهای پیام